Yalnızlığın ortağı yoktur.
......ve yalnızlık en yalnız anında vurur seni...
Kalabalığın ortasında yalnız kalmanın acısı,
Tiyatro sahnesinde kalmış "senin" kimsesizliği,,
Tiyatro sahnesi...
Oy yalan dünya..
Vay yalan dünya..
Neler gördü gözlerin.. Neler ki senin..
Esen yeller,
Savrulan hayatlar..
Yalan dolan,
Gülerek giderken, ağlayarak dönen dünyalar..
Menfaat üstüne dünya..
Sevgi diyorlar ya adına..
Aşk diyorlar ya..
Sevdiğim için dövdüm,
Sevdiğim için öldürdüm,
Sevdiğim için ..
Sevgi için diyorlar ya...
Sevginin adını kirletiyorlar..
Vahşetin adını sevgiyle özleştiriyorlar ya..
Sevgiymiş (!)
Neyin sevgisiymiş..
Vahşet bu dünya...

Var gününde birlikte olup, yokluğunda "el" olan "sen"ler nerdeler?
Selamlar yalan,
Merhabalar öylesine..
Çıkar var mı çıkar,
Selâm da merhaba da sana...
Uzaklaşmasın yanından, çıkar yok mu, ne selâm, ne sâbah, ne de merhaba...
Kes-kopyala yapıştır,
Selam, merhaba, elveda,
Kopyacı yazar,
Çıkarcı sevgi,
Menfaatci sevgili..
Dalkavuk,
Yağcı,
Menfaatci,
Dönüyor dünya...
Kaybetme bu şiiri,
Hafızana kaydet dünya...