Annem elimden tutmuştu. Babam yanımda. Uzun bir yol yürüdük. Küçük bir yokuş indik. Okula başlayacaktım. Bu benim okulda ilk günümdü.

Simsiyah parlak bir önlüğüm vardı. Beyaz bir yakalık. Yeni alınmış çantam. Defterlerim. Ayakkabılarım. Ne mutluluktu! Okullu olacaktım. Evimize en yakın okul Cumhuriyet İlkokulu. Benim gibi başka çocuklar da okula başlayacaktı. Okul yolunda onlar da anneleri babalarıyla. Herkesin bir ilk günü vardı. Anılarda yaşanan. Unutulmaz o ilk günü.

Cumhuriyet ilkokulu önündeyiz. Kalabalık. Onlarca öğrenci. Anneleri, babaları, kendilerinden birkaç sınıf büyük ablalarıyla, ağabeyleriyle gelenler. Hepimizin bir ilk günü vardır. Değişense okul isimleri. Simsiyah parlak önlüklerle, kurdeleli çocuklarla dolu bir okul bahçesi. Sıralara, sınıflara ayrıldık. Önce okul müdürü konuştu. Yavaş yavaş sınıflara girdik. Artık öğrenciyiz. Okullu olduk. Okumayı, yazmayı, hayatı öğreneceğiz.

Sınıfta ağlayanlar olurdu. Evlerine gitmek isteyenler. Artık onları ellerinden tutup okula getiren anne ve babaları yanlarında yoktur. Evlerindeki oyuncakları, belki evlerindeki sevdikleri kedileri, tavşanları yoktu. Bazen birkaç ders anne ve babaların da sınıfta çocuğunun başında, sınıfına, arkadaşlarına alışmasına yardımcı oldukları görülürdü. Artık sınıfa girdin mi öğrenmekten geri durmak yoktu. Artık okumanın, öğrenmenin, çalışmanın sorumluluğu vardı.

Okulun ilk günü. İlk gündü bugün. Evimden çıktım. Anne ve babasının elinden tutmuş, önlüklü bir çocukta kendimi gördüm. Takıldım. Selamlar aldım. Selamlar verdim. Yine aynı yokuştan indim. Her gün yürüdüğüm geçtiğim gibi. İlk günkü okul sevinciydi bendeki. Annem götürmezse gidemezdim. Uzun bir yol Çay Mahallesi’nde yürür, Cumhuriyet İlkokulu’na giderdim. Yağmur yağardı. Kar yağardı. Yağmur, çamur olurdu. Bazen annem bazen babam okula bırakırdı. Zil çalar, sonra hep birlikte sınıflarımıza dağılırdık.

Aylardan Eylül. Okulların ilk günü bugün. Anılar canlandı yine. Evimden çıkıyorum. Yol yeni asfaltlanmış. Kalabalık şehrin gürültüsü beni karşılıyor. Gürültü. Stres. Yoğun bir iş temposu… Hayat ve gerçeklik artık seninle…