Hüzünlerle, kederlerle, belki de acılarla geçti bir hayat. Böyle devam etmeyecek biliyor musun? Hep hüzün hep keder artık sen istemedikten sonra olmayacak. Haydi, gel yanıma biraz otur! Bak senin sevdiğin sigarayı da getirdim. Biliyorum sigara içiyorsun, ıhlamur da demledim senin için… Biliyorum, sen sigarayı da ıhlamuru da çok seversin…
Hüzünlüsün, sıkıntılısın.. Bazen olur be gülüm. Her şey geçer, biter gün gelir, biter tüm sıkıntılar. Üzdü hayat seni ama hep böyle geçmez günler, hep böyle geçmez saatler. Bazen tüm dünyanın sıkıntıları senin omzundaymış gibi olur, bazen tüm dünya üzerine yıkılmış gibi.İnsanlara olan sevgini, inancını yitirirsin, sıkıntılar o kadar boğar ki seni, ne içtiğin sigara, ne bir güler yüz, hiçbir şeyi görmez gözün…Ağlamak istersin, çözüm gibi…Kapanırsın dört duvar odalara…Anlayamaz seni kimse, anlayamaz seni tüm dünya…Öylesine canın sıkılır ki, beni birazcık olsun dinler misin? Sana sevgiden, aşktan, dostluktan bahseden bir şiir okusam, rahatlar mısın?
Sen gerçekten sevmiştin, sevdiğini sanmıştın. Mutsuzluk, keder, üzüntü nedir bilmezdin. Bazen yalancı, riyakâr olur tüm sevdiklerin. Üzer hayat, tüm dost bildiklerin… Sevgi karşılıksız sevmek değil midir? “Seni seviyorum” sözü, gönül alma, yoksa “laf olsun” diye söylenen boş söz müdür?
Sevgi karşılıksız sevmedir. Boş söz değildir. Sevdiğini hissettirmektir, sevdiğinin gözlerine baktığında o bir çift gözde ölmektir. Lütfen artık ağlama, ıhlamur demledim bak senin için, rica etsem, içer misin?
Üzülme be gülüm, sen hatalı değilsin. Böyle değildi insanlar, böyle değildi yüzler…Neden kızıyorsun kendine.. Ben de senin gibiyim. Belki çok duygusalım, romantiğim, çok vefalıyım.. Çok sevdim mi böyle oluyorum. Nasıl bir sevenim, nasıl bir aşığım bilemiyorum? Bana bir çözüm önerir misin?
Duygularım benim şiir, duygularım benim yazı olup dökülüyor..Kendimi ele veriyorum. Her şeyi boş veriyorum. Kendimi sevdiğime adıyorum. Sonra sevdiklerimi de üzüyorum, üzülüyorum, çok zaman ağlıyorum ya yerli yersiz, sevdiklerimi de kırıyorum; ben ancak böyle nefes alabiliyorum. Sevgi de başka bir hayat tarzı biliyor musun?
Anlıyorum seni de üzgünsün, kırgınsın ya bir sigara yakar mısın? Belki de iyi gelir. Ağlamak istiyorum kollarında izin verir misin?
Lütfen ağlama, oysa ben ağlamak, özür dilemek için gelmiştim senin yanına…Çocuklar gibi oluyorum senin yanında.. Ağlamak istiyorum…suçluyum, hatalıyım..kırdım seni de…
Üzülme be gülüm! Ben çok üzgünüm! Tamam, sen hatalı değilsin.Öyle güzel, öyle samimi, öyle içtendin ki, sevmiştim seni..Sen de sevmiştin ya, çok üzdüm seni, bu sevgide hatalı olan bendim. Hala da seni çok seviyorum, affetmeyeceksin biliyorum; yine öyle güzel gülümser, “hoş geldin!” der misin?
