Bu yazıda daha geniş bir ekonomi politikası konusuna değineceğiz: “Genç Endüstri Tezi.” Kulağa akademik bir kavram gibi gelebilir, ama aslında köyde, ilçede üretim yapan herkesin hayatını etkileyebilecek bir konu.

Bu tez, ekonomik olarak yeni gelişmeye başlayan sektörlerin, yabancı rakiplerle mücadele edebilmesi için devlet koruması altında desteklenmesini savunur. Yani yerli üreticinin güçlenene kadar kollanması.

Pandemi sonrası, dünyada tedarik zincirleri kırıldı. Ülkeler tekrar yerli üretime yönelmeye başladı. Bu da “genç endüstri” düşüncesini yeniden gündeme getirdi.

Türkiye’de neler yapıldı?
- Yerli ilaç üretimi %28 arttı.
- Savunma sanayi ihracatı %55 yükseldi.
- Tarım makineleri üretimi %19 büyüdü.
- AR-GE teşvikiyle yerli yazılım ve çip firmalarının sayısı 3 kat arttı.

Peki bu destekler sadece büyük şehirlere mi gidiyor?

Hayır. Asıl önemli olan, bu tür desteklerin ilçelere ve kırsal bölgelere de yayılması. Yani Akşehir’deki bir gıda üreticisinin, Beyşehir’deki bir makine atölyesinin de bu teşviklerden faydalanması.

Sonuç olarak, “genç endüstri” yaklaşımı, doğru uygulanırsa ilçelere yeni iş alanları, üretim ve ihracat fırsatları getirebilir.