Bugün canım hiç yazmak istemiyor. Masamın üzeri de öyle dağınık ki…Gazeteler, kitaplar, dergiler, kalemler, silgiler, silgi kirleri.. ağzına kadar dolu kül tablası…Üfff!!!! Sorma….
Okunacak kitaplar da bir hayli birikti…
Yarısı yapılmış resimler…
Şu resmin gözleri senin, yanındakinin saçları… Bir başkasının gülüşü…
Senin güzelliğini ben değil, hiçbir ressam çizemez ki..
****
Kalsın bugün de okunacak gazeteler,
-hoş seni gördüğümden bu yana kalıyor ya tüm işler,
Kalsın bugün de okunacak dergiler,
Senin güzelliğini çizemedikten sonra kalsın tüm resimler,
Aklımda, fikrimde hep güzelliğin,
Öyle güzel ki gözlerin,
Seni çok seviyorum ya ben,
Beni üzen,
Seni çok sevdiğimi bildiğin halde,
Bana söylediğin sözlerin…
****
Seni sevmedim mi?
Bilmiyor musun sevdiğimi?
Sen de kır seni çok seven kalbimi,
Kimler üzmedi,
Kimler kırmadı ki?
Kır kalbimi, SENİ ÇOK SEVİYORUM YA,
Yalnız unutma,
Ben de insanım,
Seni seven bir kalbim var,
Bir kalb taşıyorum,
Tuğla değil, kiremit değil ki…
****
Ben seni hiç üzdüm mü?
Kırdım mı?
Kalbimi verdim,
Aklımı, gönlümü verdim,
Aramadım, sormadım mı?
BANA GETİRECEĞİN HEDİYEN,
KALBİMİ KIRMAK MIYDI?
Ben de bir kalb taşıyorum,
Tuğla değil, kiremit değil ki…
****
Ben de insanım,
Senin gibiyim,
Etim, kemiğim, duygularım,
Seni seven bir kalbim var,
Seni çok özlemiştim,
Bana getirip getirebileceğin,
Tek hediyen kalbimi kırmak mıydı?
Ben de bir kalb taşıyorum,
Tuğla değil, kiremit değil ki…
****
Artık kusura bakmazsın,
Kalbim kırıldı,
En çok sevdiğim, senin tarafından,
Seni üzdüysem, kırdıysam, ben özür dilerim,
Fakat kalb kırgınlığıyla da yazılmıyor ki,
Ben de bir kalb taşıyorum,
Unuttun galiba…
Tuğla değil, kiremit değil ki…
