İyilik istiyorsan, önce sen iyi olmalısın.
Adalet bekliyorsan, önce sen adil olmalısın.
Vefa bekliyorsan, önce sen dostlarına vefalı olmalısın.
İlgi bekliyorsan, önce sen çevrene ilgi göstermelisin.
Hoşgörü bekliyorsan, önce sen hoşgörülü davranmalısın.
Huzurlu ortam istiyorsan, önce sen etrafına huzur vermelisin.
Tevazuyu seviyorsan, önce sen tevazulu bir hayat yaşamalısın.
İnsanlar tarafından sevilmek istiyorsan, önce sen herkesi sevmelisin.
Esnaf olarak müşterinin güvenini kazanmak istiyorsan, önce sen müşteriye güven vermelisin.
Cennete gitmek istiyorsan, önce seni cennete götürecek ameller işlemelisin.
Başkasının şoförlüğünü beğenmiyorsan, önce sen kurallara uyan şoför olmalısın.
Hekimlerin teşhisini beğenmiyorsan, önce sen dertlerini iyi anlatan hasta olmalısın.
Okulda öğrenci ders dinlemiyorsa, önce sen iyi bir anlatım metodu geliştirmelisin.
Hakimin adaletli karar vermesini istiyorsan, önce sen yalansız ve riyasız ifade vermelisin.
Karşındaki muhatabına insan ol diyorsan, önce sen insan gibi davranmalısın.
Karşındakinin sabırlı olmasını istiyorsan, önce sen sabırlı davranmalısın.
Karşındakinin tatlı dilli konuşmasını istiyorsan, önce sen kırıcı olmadan konuşmalısın.
Seçtiklerinin dürüst ve işinin ehli olmasını istiyorsan, önce sen seçilecek kişiden şahsi beklentin olmadan oy kullanmalısın.
Önce sen ideal toplumun oluşmasını istiyorsan, o kriterlerde yaşamalısın ki, daha sonra zaten insanlar, senin istediğin mükemmel toplumu oluşturacaklardır.
İnsanların eğitim ve öğretimi her ne kadar yazarak, konuşarak, anlatarak olsa da en güzeli rol model olmaktır.
Peygamber efendimiz sahabeleriyle birlikte otururken, birisi gelir ve bana abdesti anlat der; Allah'ın resulü abdestin tarifini hemen el yüz yıkaması olarak anlatmaya başlamaz. Yanındakilere; “Bana bir ırbık, bir de leğen getirin, abdest nasıl alınır göstereceğim” der.
