Pandemi sebebiyle ücretsiz izne çıkarılan milyonlarca işçi, mecburiyetten dolayı çalışılmayan sürenin kıdem tazminatı hesabına eklenip eklenmeyeceği tartışmalarını yakından takip ederken, ücretsiz izin konusunda 4857 sayılı İş Kanunu’nun 55’inci maddesinin “j” bendinde yer alan “işverenler tarafından verilen diğer izinler” ifadesinin pandemi ücretsiz iznini de kapsayacağı değerlendiriliyordu. Bazı uzmanlar, ücretsiz iznin mevcut yasal düzenlemeler çerçevesinde kıdem süresine dahil olmadığını ifade ederken, karşıt görüştekiler de pandemide geçen ücretsiz izin sürelerinin yıllık izne hak kazanmak için gerekli kıdemin hesabında dikkate alınacağını dile getiriyorlardı.
Konuyla ilgili olarak, Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi, emsal nitelikte bir karara imza attı.
Oy birliği ile alınan kararda, şu ifadelere yer verildi:
“Yargıtay 9. ve 22. Hukuk Dairelerinin yerleşik kararlarına göre, işçinin ücretsiz izinde bulunduğu sürelerde iş akdi askıdadır. İşçinin 6 aylık kıdem hesabına deneme ve askıda kalan süreler de dahil edilir. Başka bir anlatımla; bu hesapta fiili çalışma süreleri mutlak olarak aranmaz. Bu kararlar da dikkate alındığında; 7244 sayılı Kanun ile 4857 sayılı Kanun’a eklenen geçici 10. madde çerçevesinde, tek taraflı izin uygulaması sonucunda kullandırılan ücretsiz izin sürelerinin, 6 aylık kıdem süresi hesabında dikkate alınması gerektiği anlaşılmaktadır. Bu nedenle; İş Mahkemesi’nce yargılamaya devam edilerek davanın esası hakkında hüküm kurulması gerekirken dava şartı yokluğundan davanın reddine dair karar verilmesi hatalıdır.”
