Uzun yıllar önce çalıştığım gazetenin kapısından içeri girdi. Hayli vakit olmuştu görüşmeyeli, geleceğini söylememiş, çat kapı yapmıştı. Aynı dedenin torunlarıydık. Kaderleri onları, doğdukları topraklardan çok uzaklara göndermişti seneler öncesi. Gelen bizim amcaoğlu Serkan’dı..
Bu kez son gördüğümden daha farklıydı, bir bacağını kaybetmiş, protez bacak takılmıştı. Ancak gençliğinin verdiği yaşama sevinci ve ailesinin gayretleri ile hayata tekrar sımsıkı bağlanmıştı. İçilen kahvelerin ardından yüzüme tebessüm ederek; “Aldırma bizim oğlan, şimdi daha önemli işler yapıyoruz altın adımları kuruyoruz” dedi.
5-6 yıl öncesi, yaşadığı Almanya’da birkaç dostu ile birlikte “ Aldın Adımlar” adlı yardım derneğini kurdular. Çoğu zaman yakından takip ettim. Kurdukları bu dernekte öncelikli olarak, yurt savunmasında uzuvlarını kaybeden kahraman gazilerimize ışık oldular, akabinde çocuklar ve kadınlarımıza yardım elini açtılar. Almanya’da toplanan yardımları öncelikli olarak Akşehir’e, Akşehir’de protez takılacak kimse yok ise Türkiye’nin herhangi bir yerinde ihtiyaç sahibi olan kimselere ulaştırmayı görev bildiler. Şehrimiz de en son, 90’lı yıllarda görevi esnasında sol ayağını ve sağ kolunu kaybeden kahraman bir gazimize protez taktırdılar…
Genç yaşta bir bacağını kaybeden Serkan, geçtiğimiz günlerde tekrar İstanbul’da idi. Yine Almanya’dan üç ihtiyaç sahibi kızımız için işini gücünü bırakıp yollara düştü. Yardım işleri bitince her zaman olduğu gibi, gururlanarak çalışmanın videosunu attı. Almanya’da kurulan, öncelikli olarak uzuvlarını kaybeden gazilerimize yardım elini uzatan derneğe bu kez, ünlü sunucu Ece Erken’de dâhil olmuştu. Serkan ile kafa kafaya vermiş, çalışmalarını dinlemiş ve yardım sözü vermişti.
Yaptıkları ve yaşattığı haklı gurur için Serkan Solmaz ve Altın adımlar derneğine sonsuz şükranlarımı sunarım…
