Konya Akşehir arası 135 km yani arabayla 1 saat 45 dakika sürecek bir yolculuk. İyi bir tiyatro oyunu izlemek ya da çocuklara tiyatroyu sevdirmek için gitmeye değmez mi derseniz, değer. Ancak, tiyatroyu Akşehir’e getirmek daha mı zordur? Kalıcı olmasa da, Konya Devlet Tiyatrosu ve Şehir Tiyatrosu’nun turnelerini beklemeden davet edilmeleri imkansız bir prosedür mü gerektirir, bilmiyorum. İlgililere sormak gerek.
Devlet Tiyatrosu’nun Şubat ayı repertuarında “Gökkuşağı Ülkesi” adlı bir çocuk oyunu var. Programda da 4 gün bu oyuna yer verilmiş. Ancak sahnelendiği günlerin tamamı hafta içi, tam da yarıyıl tatili sona erip okullar açılmışken.
Şehir Tiyatrosu’nun repertuarında ise 3 çocuk oyunu yer alıyor. Bunlardan ikisi programda Perşembe günlerinde yer bulmuş. Yalnızca bir tanesi, “Kuşlar Diyarı” isimli oyun 15 Şubat Cumartesi günü saat 10:30 ve 13:30’da olmak üzere 2 kez sahnelenecek. Yani toplam 4 çocuk oyunundan yalnızca 1 tanesi hafta sonu izlenebiliyor.
Akşehir’de durum nasıl derseniz; Nasreddin Hoca Şenliklerinde sahnelenen çocuk oyunlarının yanı sıra, 2018 yılında 23 Nisan vesilesiyle “Hapşuu” isimli oyun ve bir de geçtiğimiz Aralık ayında “Küçük Kara Balık” adlı oyun, Akşehir’de çocuklarla buluşmuştu. Atladıklarım var mı bilmiyorum ama sayı bu kadar olunca, pek de ihtimal yok gibi görünüyor.
Çevre ilçelerden çocuklarını Konya’ya tiyatro izlemeye götürmeyi düşünen vatandaşlar için Devlet Tiyatrosu ve Şehir Tiyatrosu’nun çok da yardımcı olmayan programlarını ya da düzenlemeyi yapanları eleştirmek benim işim değil. Ben yalnızca tiyatroyu, gerek yetişkinlerle gerekse çocuklarla buluşturmak için Akşehir’de kim ne yapabilir, daha doğrusu yapmalıdır; işin bu kısmıyla ilgileniyorum.
Akşehir’de şahit olduğum yetişkinlere yönelik örnekler de bundan 2 yıl önce Ocak ayında sahnelenen “Vay Sen misin Ben Olan” adlı oyun ve geçtiğimiz yıl Mart ayında sahnelenen “Hayat Kime Güzel” adlı eserle sınırlı olunca, insan bu soruyu sormadan edemiyor.
İlgililer de ilgilenirse, benim de Akşehirliler gibi haberim olur diye düşünüyorum.
