Babasından sonra kendisi de babasının yerine geçerek imamlık yapmış, sonra Akşehir'de kadılık, müderrislik yapmıştır. Bazan bir âlim, bazan bir bilge, bazan kadın (hâkim), tabi, müderris, hoca ve elçi olarak görülür.
İnsanlığa derslerini güler yüzü, tatlı dili, espirileriyle hakikatleri anlatan Nasreddin hoca güldürürken düşündürmüş, düşündürürken eğlendirmiş, eğlendirirken yepyeni ufuklar açmıştır.
İncitmeden eğiten, aykırı, ters konuşmayı seven, aklı selim'i kuvvetli, neşeli, hakaret içermeyen, açık sözlü, babacan, dışa dönük, mizahi yaklaşımların en güzel örneğini vermiştir.
Bazı kaba, çirkin, ahlakla bağdaşmayan fıkraların hocaya ait olmadığı görülür.
İnsanları kırmadan, doğruyu söyleyen yeri geldiğinde kendisini de sorgulayan bir mizaç sergilemiştir.
Doğu İslam zekasının bir ürünü olarak İslam'ın güler yüzünü, ümit, çalışma, dikkat, tedbir, azim, tevekkül, şükür, sabır gibi hakikatların dersini vermiştir.
Nasreddin hocamızın sahip olduğu büyük bilgeliği dışında tanımak, tanıtmak onun ruhunu incitecektir. Önce onu rahmetle, minnetle anmak, anlatmak ve mizahlarındaki asıl dersi almaya ve anlatmaya çalışmalıdır.
Acımasız toplu katliam yapan savaşların insanlara ölüm yağdırdığı vahşet karşısında, onun zeytin dalları, barış güvercinleri, eşeğinin tekmeleri, dal kesme yerine ölümüne tankın namlusunu kesmesi, tank, top, uçak ve füzelere tekme atarak mücadele eden eşeğini karikatürize eden çizgiler onun mesajlarını anlatan çalışmalar onun dünya görüşünü güzel anlatıyor
Nasreddin hoca dünyanın ortasından dünyaya barış, sevgi, mutluluk, yol göstericiliği, cesur, farklı bakış ve yaşama sevinci dersleri vermeye devam ediyor.
