Sevgili öğrencilerim! Hayat, bir sınavdan ibaret değildir. Ama sınavlar, hayatın sana hazırladığı en önemli eşiklerden biridir. Bu eşiği geçmek için önce olduğun yerden kalkman gerekir. Koltuk rahat, telefon eğlenceli, sosyal medya kalabalık ve sıcak. Fakat hepsi birer tuzak. Seni olduğun yerde tutan, seni uyutan, seni küçük bir hayalin kıyısında bile yüzdüremeyen tatlı tuzaklar.
Unutma, büyüme acıyla başlar. Kas gelişirken acır, yara iyileşirken kaşınır, zihin öğrenirken yanar. Ama bunların hepsi, dönüşümün habercisidir. Çünkü konfor alanı, seni asla gerçek potansiyeline ulaştırmaz. Orası güvende ama sıradandır. Sıcaktır ama boğucudur. Orası seni hayatta tutar ama seni asla ileri götürmez.
Belki sabah erken kalkmak istemiyorsun. Belki saatlerce soru çözmek seni zorluyor. Belki defalarca denemene rağmen hâlâ istediğin netlere ulaşamadın. Ama şunu bil: Hiçbir acı, boşa yaşanmaz. Sen bugün ter dökerken, yarının güçlü, dayanıklı ve kendine inanan insanını inşa ediyorsun.
Şimdi sor kendine:
- Gerçekten dönüşmek istiyor musun?
- Hayalini kurduğun yerde olmak için, bugün nelerden vazgeçmeye hazırsın?
- Hangi konforları bırakmaya, hangi mücadelelere göğüs germeye gönüllüsün?
Başarı, sadece zekâ işi değil. O; sabır, cesaret, istikrar ve acıya rağmen devam etme işidir. Çünkü sınavlar sadece bilgi değil, karakter de ölçer.
Nietzsche haklı evlatlar:
Dönüşmek istiyorsan, acıyı kabul etmelisin.
Ve unutma: Bu acı geçer . Ama sen, bu yolda daha güçlü, daha kararlı, daha kendin gibi biri olarak kalırsın.
Şimdi kalk.
O telefonu bırak.
Defterini, kitabını aç.
Sana ait olan yola, yeniden cesaretle yürü.
Çünkü o yolun sonunda, hayal ettiğin sen var.
Görüş ve önerileriniz benim için önemli: hakanzeybek4242@gmail.com